بدهی خصوصی شامل هر بدهی است که توسط شرکت های خصوصی برگزار می شود یا تمدید می شود. این به اشکال مختلفی ارائه می شود ، اما بیشتر شامل موسسات غیر بانکی است که به شرکت های خصوصی وام می دهند یا آن وام ها را در بازار ثانویه خریداری می کنند.
انواع سرمایه گذاران یا صندوق های بدهی خصوصی در این فضا دخیل هستند. آنها شامل وام مستقیم ، بدهی پریشان ، مزانین ، املاک و مستغلات ، زیرساخت ها و بودجه موقعیت های ویژه از جمله دیگر هستند. علاوه بر بازپرداخت مبلغ کامل وام در آینده ، شرکت نیز باید به موسسه وام پرداخت بپردازد.
صندوق های بدهی خصوصی به شکل ها و اندازه های مختلف ارائه می شود. به عنوان مثال ، برخی از صندوق های بدهی خصوصی سرمایه را برای وام گیرندگان تحت حمایت مالی ، برخی دیگر پروژه های توسعه املاک و مستغلات تأمین می کنند و برخی از آنها به طور کامل در بدهی شرکت های پریشانی سرمایه گذاری می کنند.
گزارش جهانی بدهی خصوصی
نسخه خود را از گزارش بدهی جهانی Pitchbook's H1 2022 برای نگاهی دقیق تر به جمع آوری بدهی خصوصی و چشم انداز کلان فعلی آن دریافت کنید. گزارش دانلود
تفاوت بدهی و عدالت چیست؟
بدهی و حقوق صاحبان سهام دو دسته گسترده هستند که بازارهای سرمایه را تشکیل می دهند ، و هر دو مؤلفه های مهم شرکت های تأمین مالی - هم عمومی و هم خصوصی هستند. ساختار سرمایه یک شرکت شامل ترکیبی از حقوق صاحبان سهام و بدهی برای امور مالی - تغییر و رشد - عملیات آنها خواهد بود.
با تأمین اعتبار بدهی ، مالکیت توسط شرکت حفظ می شود. با این حال ، آنها باید با سرمایه گذار بدهی (یا وام دهنده) قرارداد امضا کنند. به عنوان وام گیرنده ، شرکت از نظر قانونی ملزم به پرداخت وام دهنده است. هیچ تضمینی برای بازده سرمایه گذاران سهام وجود ندارد. از آنجا که سرمایه گذاران بدهی سرمایه گذاران ارشد بیشتری دارند ، ابتدا در یک رویداد انحلال پرداخت می شوند. به همین دلایل ، سرمایه گذاری بدهی به طور معمول به عنوان ریسک پایین تر ، بازده پایین تر و پایدارتر از منظر جریان نقدی نسبت به سرمایه گذاری در حقوق صاحبان سهام دیده می شود.
در تأمین اعتبار سهام ، سرمایه گذار مالکیت جزئی را در شرکتی دریافت می کند که در آن تأمین مالی می کند و در آنجا ادعای تمام درآمد آینده را می دهد. این ادعاها به عنوان سود سهام پرداخت شده به سرمایه گذار سهام یا سهامدار پاداش می گیرند. در صورت وقوع انحلال ، سرمایه گذاری سهام در اولویت پایین تر است و بیشترین ریسک و بالاترین هزینه را دارد.
شیوع بدهی خصوصی
بدهی خصوصی بخش قابل توجهی از بازارهای خصوصی را به خود اختصاص می دهد-حدود 10 ٪ -15 ٪ از کل دارایی های تحت مدیریت (AUM). در حقیقت ، بیشتر شرکت های خصوصی بازار میانه حداقل بدهی دارند. تقاضای سرمایه گذار برای صندوق های بدهی رو به افزایش است. بسته به نرخ بهره ، مقررات ، چرخه های تجاری و سایر عوامل ، سرمایه گذاران ممکن است بدهی خصوصی را به عنوان یک رویکرد کم خطر در برابر سهام خصوصی یا تنوع دارایی های خود مشاهده کنند.
چرا یک شرکت ممکن است با بدهی تأمین مالی کند
در چند کلمه: این مقرون به صرفه تر محسوب می شود!به طور خاص:
- پرداخت های بهره که یک وام گیرنده به یک وام دهنده مدیون است ، معمولاً دارای یک بازه زمانی ثابت است و وقتی بدهی بالغ می شود نتیجه می گیرد ، در حالی که دارندگان سهام مالکیت صاحبان یک شرکت را به صورت دائمی دارند.
- از هزینه های بهره می توان به عنوان مالیات های مالیاتی استفاده کرد-از این به عنوان سپر مالیاتی یاد می شود.
رشد بدهی خصوصی در سالهای اخیر
هنگامی که مقررات مربوط به بانک ها پس از بحران مالی جهانی قرار گرفت ، یک بازار وام جدید برای نهادهای غیر بانکی ایجاد شد. سرمایه گذاران با داشتن فرصت های بالا در بازارهای عمومی که اندک و دور بین آنها بودند ، استراتژی های جدیدی را مورد بررسی قرار دادند. صندوق های بدهی خصوصی ، به عنوان وام دهندگان مستقیم به شرکت های بازار میانه و منابع اعتبار برای خرید اهرم ، قول داده است که بازده بالاتری را که سرمایه گذاران می خواستند فراهم کند.
اما جمع آوری کمک های مالی در سال 2007 و 2008 بیش از 60 میلیارد دلار بوده است که نشان می دهد حتی قبل از تصادف علاقه زیادی به وسایل نقلیه بدهی خصوصی وجود داشته است. در حقیقت ، تایتان های صنعت مانند آپولو و اوکتری از دهه 1990 وسایل نقلیه بدهی خصوصی را پرورش داده اند. با این حال ، این صنعت در سالهای منتهی به بحران کمتر توسعه یافته و بیشتر متمرکز شده بود و فقط در دهه گذشته به رسمیت شناخته شده گسترده بود.
نقاط عطف در محیط نظارتی بحران مالی پس از گلوبال-از جمله قانون اصلاحات و حمایت از مصرف کننده Dodd-Frank ، بازل سوم و راهنمایی ایالات متحده در مورد وام های اهرمی-تقاضا برای تأمین فرصت های تأمین مالی از وام دهندگان غیر بانکی.
چگونه Pitchbook بدهی خصوصی را طبقه بندی می کند
Pitchbook با توجه به سن و سال در ساختار سرمایه ، مشخصات ریسک/بازده و قرار گرفتن در معرض صنعت ، رویکرد ترکیبی در طبقه بندی صندوق بدهی خصوصی می گیرد.
انواع زیر مجموعه های بدهی خصوصی
زیر رشته های بدهی خصوصی در زیر به ترتیب صعودی از ویژگی های خطر/بازگشت نسبی هستند:
وام مستقیم
وام های ارشد به شرکت های میانه بازار بدون واسطه تبدیل شده است. ممکن است شامل خطوط اعتباری گردان و وام های وام دوم باشد. امکانات Unitranche ، که سازهای بدهی های مختلف را تحت یک چتر واحد ترکیب می کنند ، نیز رایج تر می شوند.
بدهی مضطرب
با شرایط خاص متفاوت است زیرا به طور کلی شامل خرید اوراق بهادار در بازار ثانویه است ، نه منشأ جدید بدهی یا حقوق صاحبان سهام.
بدهی زیرساخت
بدهی مورد استفاده برای توسعه زیرساخت ها و سرمایه گذاری در دارایی های موجود ، به طور کلی با شرایط طولانی تر (30+ سال) به دلیل طولانی بودن عمر مفید دارایی ها.
بدهی mezzanine
بدهی های فرعی ، به طور کلی با ویژگی هایی مانند حقوق صاحبان سهام ، مانند ضمانت نامه ها - که ارزش بدهی را افزایش می دهد. بدهی mezzanine اغلب در خرید اهرم (LBO) استفاده می شود.
بدهی املاک و مستغلات
رایج ترین استراتژی بدهی املاک و مستغلات وام مستقیم برای تملک املاک و مستغلات است. این ممکن است شامل خرید و فروش وام های اوراق بهادار املاک و مستغلات در بازار ثانویه باشد. پروفایل های ریسک بر اساس دارایی های اساسی متفاوت است.
موقعیت های خاص
سرمایه گذاری های بدهی یا ساختار یافته عدالت با هدف به دست آوردن کنترل یک شرکت - به طور کلی ، یکی در پریشانی مالی. موقعیت های ویژه می تواند شامل تجارت در بازار ثانویه ، منشأ مستقیم یا بدهی پریشانی باشد که مدیر معتقد است جابجایی قیمت وجود دارد.
بدهی سرمایه گذاری
تأمین اعتبار بدهی به شرکت هایی که دارای سرمایه گذاری سرمایه گذاری هستند ، افزایش یافته است. برای کارآفرینان ، بدهی های سرمایه گذاری - که به آن وام های سرمایه گذاری نیز گفته می شود - برای گسترش باند برای خروج بدون رقیق کردن بیشتر مالکیت. بدهی سرمایه گذاری نوعی از تأمین مالی بدهی های کوتاه مدت تا میان مدت است که توسط بانک های تخصصی یا وام دهندگان غیر بانکی برای تأمین بودجه رشد و هزینه های سرمایه برای شرکت های تحت حمایت سرمایه گذاری ارائه می شود.
شرایط بدهی مفیدتر برای دانستن
تسهیلات بدهی
تسهیلات بدهی نامگذاری مالی برای نوع وام است که در PitchBook به عنوان "نوع بدهی" نیز شناخته می شود. همه وام ها یکسان ایجاد نمی شوند، و هر تسهیلات بدهی قوانین متمایز خود را در مورد نحوه بازپرداخت، نحوه محاسبه بهره و میزان ارشد یا پایین بودن آن در یک رویداد انحلال دارد.
تاریخ سررسید
تاریخ سررسید، پرداخت نهایی اصل و هرگونه پرداخت سود باقی مانده به وام دهنده است. هنگام بحث در مورد ابزارهای بدهی ممکن است اصطلاح بازده تا سررسید را بشنوید. این یک رقم مجموع دلاری است که برای محاسبه ارزش باقیمانده وام با جمع کردن اصل و بهره آتی از تاریخ جاری تا سررسید در صورت پرداخت کامل وام استفاده می‌شود.
اصل و بهره
اصل مبلغ پولی است که از وام دهنده به وام گیرنده منتقل می شود. سود چیزی است که وام دهنده برای استفاده از پول وام دهنده از وام گیرنده دریافت می کند. سود تقریباً همیشه به عنوان درصدی از آنچه هنوز به اصل بدهی است بیان می شود.
تنور
مدت زمان بدهی برای "عمر وام" است. این مدت زمانی است که وام گیرنده تامین مالی بدهی را از وام دهنده تا تاریخ سررسید آن تسهیلات دریافت می کند. از منظر فنی، تنور و بلوغ معانی متمایزی دارند. در حالی که مدت زمان به مدت زمان باقی مانده در قرارداد اشاره دارد، سررسید به مدت اولیه توافق در زمان شروع آن اشاره دارد.
بیشتر در مورد بدهی خصوصی
در مورد چگونگی ایجاد تقاضا برای وام دهندگان غیربانکی توسط محیط نظارتی پس از بحران مالی جهانی بیاموزید پست وبلاگ ما را در مورد تغییرات بدهی خصوصی از زمان رکود بزرگ بررسی کنید.
نکات و نکات وام دهی مستقیم پرسش و پاسخ ما را با دیلن کاکس، رئیس بخش تحقیقات بازار خصوصی PitchBook بخوانید.
درباره بدهی های مخاطره آمیز، مزایای آن و آینده آن بیاموزید ویدیوی ما را در مورد ظهور سهام رشد و بدهی خطرپذیر تماشا کنید
