عنوان یک داستان فایننشال تایمز کاملاً واضح به نظر می رسد: "ایران معترض 23 ساله را اجرا می کند" (8 دسامبر 2022). این اشاره به محسن شكاری بود ، به اتهام زخمی شدن یك پیشانی و "جنگ با خدا" در اعتراضات اخیر ، محکوم و به دار آویخته شد. آیا ایران واقعاً این کار را کرد؟آیا فقط قادر است؟این دور از قطعی است.
به عنوان یک شهروند یا سوژه ، آقای شكاری رسماً بخشی از ایران بود ، مجموعه ای از مردم در فضای جغرافیایی محاصره شده. آیا این بدان معنی است که او صنعتگر اعدام خودش است ، همانطور که ممکن است ژان ژاک روسو ادعا کرده باشد؟باور کردن دشوار است. او همچنین بخشی از بخشی از ایران بود که از افرادی تشکیل شده بود که بدیهی است با بخش دیگری مخالف بودند ، دومی آنقدر مخالف بود که شکاری را اعدام کرد."ایران" تنها بخشی است که دیگران را اجرا می کند. این فقط نمایانگر برخی از ایرانیان ، اقلیت ها یا اکثریت است. معنای "ایران" در عنوان مالی تایمز ، دولت یا دولت ایران یا در عمل آن دسته از افرادی است که در واقع آن را اداره می کنند. برای صحبت معنادار و سردرگم ، این دومی است - بخش خاصی از ایران ، نه ایران - که آقای شکاری را اعدام کرد.
افزودن "وضعیت" به عنوان داستان مفید خواهد بود ، زیرا از نظر تحلیلی مفید است که به دنیای سیاسی اجتماعی در منظر فردگرایی روش شناختی بر خلاف کلسیم ، ارگانیسم یا جمع گرایی نگاه کنیم. البته ، Financial Times به دور از تنها کسی نیست که از این تمایزها غافل یا بی حس شود.
یک اعتراض این است که راه صحبت کردن که من از آن انتقاد می کنم به معنای واقعی کلمه نیست. این فقط یک چهره گفتار است ، مانند بسیاری از زبان های معمولی. فقط ریاضیات و منطق خالص از آنها جلوگیری می کند. آنچه ما در مورد آن بحث می کنیم مربوط به "Synecdoche" است ، چهره ای از گفتار که شامل جایگزینی بخش برای کل است - بخشی از ایران برای ایران. جالب اینجاست که این نوع نمونه سیاسی یک سینکدوچه به ندرت در صورتی که داده شود ، احتمالاً به این دلیل است که بیشتر مردم به طور شهودی معتقدند که ، در این حالت ، بخش کل است. حاکمان سیاسی ، نمایندگان آنها ، همدستان و هواداران آنها ایران تلقی می شوند. همچنین توجه داشته باشید که Synecdoche یک چهره گفتار مخصوصاً شکنجه شده است زیرا می تواند کل را برای این قسمت جایگزین کند.
واد
