اسناد و مدارک در حسابداری یا آیا می دانید برای آن چیست؟

حسابداری نه تنها در مورد ورود به پرونده های حسابداری ، تولید گزارش ها و تحلیل های بی شماری است ، بلکه در مورد مستند سازی صحیح پرونده های حسابداری به منظور دانستن چه چیزی وارد شده و چرا ، و همچنین به عنوان ابزاری برای شواهد برای مقامات مالیاتی در زمینه یکحسابرسی مالیاتی احتمالی.

علاوه بر اسناد مالیاتی معمول ، قراردادها ، محاسبات تخمین ها و سایر اسناد مورد استفاده به عنوان پایه ای برای حسابداری ، یکی از اسناد مهم ، محافظت از اسناد و مدارک است که برای پشتیبانی از صحت حسابداری برای مشتقات مالی مورد مذاکره در زمینه مدیریت ریسک مالی استفاده می شود.

همانطور که قبلاً مشخص شد ، اولا ، ایجاد اسناد حصیری منحصراً مربوط به شرکت هایی است که از مشتقات مالی استفاده می کنند که این شرکت ترتیب داده است تا از خطرات مالی محافظت کند. اگر یک شرکت مشتقات مالی را به منظور تجارت آنها ترتیب داده باشد ، ایجاد مستندات حصیری بی ربط است.

و مشتق مدیریت ریسک مالی دقیقاً چیست؟

از میان انواع مختلف مشتقات ، ارزهای جلو و مبادله ها عمدتاً به عنوان ابزارهای محافظت شده مورد استفاده قرار می گیرند ، که برای محافظت از نرخ ارز خاص برای تبدیل یک ارز به یک ارز در یک نقطه خاص در زمان در آینده مورد استفاده قرار می گیرند و از این طریق اثرات نوسانات را به حداقل می رسانندنرخ ارز با گذشت زمان. همچنین ممکن است شامل خریدهای مکرر و فروش وجوه در یک ارز خاص در نقاط از پیش تعیین شده در زمان باشد. علاوه بر این ، مبادله نرخ بهره اغلب در عمل استفاده می شود و بانک ها اغلب نتیجه گیری خود را به عنوان یکی از شرایط اعطای وام تحمیل می کنند.

نوع خاصی از مشتقاتی که یک شرکت استفاده می کند بستگی به ریسکی دارد که نهاد حسابداری در تلاش برای مدیریت آن است.

اگر شرکت مشتق داشته باشد ، لازم است که مشتق را به ارزش منصفانه یا حداکثر تاریخ ترازنامه ، تاریخ صورتهای مالی موقت و فوق العاده یا تاریخ گزارش تحت قانون خاص ، مجدداً اندازه گیری کنید. به عبارت دیگر ، می توان گفت که هر زمان که صورتهای مالی خود را تهیه کند ، توسط یک شرکت ارزیابی مجدد انجام می شود.

اگر مشتق برای تجارت نگهداری شود، اندازه گیری مجدد به ارزش منصفانه در سود یا زیان منظور می شود و ممکن است به طور قابل توجهی بر سود یا زیان واحد تجاری برای دوره حسابداری جاری (مشمول مالیات) تأثیر بگذارد. با این حال، تجدید ارزیابی یک مشتقه مورد استفاده برای پوشش جریان‌های نقدی، در موارد خاص، در ترازنامه منظور می‌شود و سود یا زیان دوره جاری تحت تأثیر تجدید ارزیابی قرار نمی‌گیرد. هر چند یک مشکل بزرگ در آن وجود دارد. برای اینکه یک شرکت از حسابداری حقوق صاحبان سهام (رویکرد ترازنامه) استفاده کند، باید اسناد پوشش دهی برای نشان دادن اثربخشی پوشش وجود داشته باشد. بدون این مستندات، شرکت باید تمام مشتقه‌ها را به عنوان مشتقات در نظر گرفته شده برای تجارت (یعنی بر مبنای عملکرد) در نظر بگیرد، حتی اگر برای پوشش ریسک نگهداری شوند. از مطالب فوق چنین بر می آید که تهیه اسناد پوشش ریسک یک تعهد نیست، بلکه تنها گزینه ای است که می تواند برای شرکت منفعت داشته باشد.

ابزارهای پرچین به این راحتی نیست.

در صورتی که واحد تجاری تصمیم به مدیریت ریسک‌های مالی خود اعم از ارز، نرخ بهره یا غیر آن می‌گیرد، لازم است بررسی شود که آیا ابزار مالی مورد مذاکره شرایط تعیین شده در مصوبه شماره 501/2002 مجموعه، اجرای برخی مقررات را برآورده می‌کند یا خیر. قانون شماره 563/1991 کل. در حسابداری، برای نهادهای حسابداری که بانک ها و سایر مؤسسات مالی هستند (که استاندارد حسابداری چک برای شرکت های تجاری شماره 009 – مشتقات به آن اشاره دارد).

اینها شرایط زیر است:

• رابطه پوشش ریسک باید در ابتدای شروع پوشش مستند شود،
• تضمین باید موثر باشد،
• اثربخشی به طور قابل اعتماد قابل اندازه گیری و به طور مداوم ارزیابی می شود.

این شرایط حاکی از آن است که واحد تجاری باید از این شرایط آگاه باشد و زمانی که مشتق به عنوان ابزار پوشش ریسک تعیین می‌شود، برای برآورده کردن آنها آماده باشد.

اکنون که یک ابزار پوشش ریسک دارم، چگونه آن را به درستی مستند کنم؟

اسناد پوششی معمولاً باید دارای 2 بخش باشد:

1. بخش - شناسایی ابزار پوشش

این قسمت مقدماتی است و باید در ابتدای روابط Hedging تهیه شود. این شامل شناسایی معاملات محافظت شده و ابزارهای پرچین است ، تعریفی از خطر موجودیت نهاد و روش محاسبه اثربخشی. کارآیی را می توان با استفاده از روشهای مختلف بسته به ماهیت رابطه پرچین (ابزار محافظت از آن) محاسبه کرد. روش مناسب انتخاب شده باید در مستندات ایمن بیان و شرح داده شود.

2. قسمت - محاسبه اثربخشی یک ابزار محافظت

همانطور که در شرایط و ضوابط ابزارهای محافظت شده مورد بحث قرار گرفته است ، اثربخشی در آغاز رابطه محافظت از طریق آزمایش آینده نگر محاسبه می شود تا نشان دهد که نهاد به درستی فرض می کند که پرچین بسیار مؤثر است ، و سپس همیشه در تاریخ صورتهای مالی با گذشته نگرآزمایش برای ارزیابی اثربخشی واقعی پرچین. بنابراین ، مستندات محافظت از محاسبه اثربخشی مورد انتظار در ابتدای رابطه پرچین و محاسبه اثربخشی واقعی در پایان دوره حسابداری (در تاریخ ترازنامه) خواهد بود. مقادیر مورد انتظار اثربخشی پرچین (که به طور موثری جبران متقابل تغییرات است) در طول عمر روابط محافظت باید بین 80 ٪ تا 125 ٪ از تغییرات در مقادیر منصفانه ابزارهای محافظت از ریسک محاصره شده باشد. واد

آیا می توان ریسک مالی را به روش های دیگر مدیریت کرد؟

به عنوان مثال ، در بعضی موارد ، خطر ارز نیز می تواند به روشی طبیعی یا با یک ابزار طبیعی محافظت شود. به عنوان مثال وضعیتی است که یک شرکت پرداخت اجاره بها را به یورو دریافت می کند و از طرف دیگر ، وام را در یک ملک اجاره ای نیز به صورت یورو بازپرداخت می کند. در این حالت ، نیازی به مذاکره در مورد مشتق ارزی نیست زیرا این جریان وجوه هرگونه نوسانات در نرخ ارز را پوشش می دهد. با این حال ، برای اینکه این سیستم به درستی کار کند ، لازم است هماهنگی پرداخت های ورودی و خروجی ، تعیین کند که آیا چنین محافظت طبیعی مؤثر است (در واقع ، میزان پرداخت های ورودی و خروجی مشابه است و در طی یک دوره نسبتاً کوتاه صورت می گیرد)و در آینده قابل اعتماد است.

در نتیجه.

در مواقع تغییر نرخ ارز و نرخ بهره ، بسیاری از شرکت ها خطرات خود را از طریق مشتقات در نظر می گیرند. اگر این گزینه را در نظر دارید ، لطفاً برای مشاوره یا مشاوره با ما تماس بگیرید.