مطالعه ای بر روی سلامت موی سر و شیوه های مراقبت از مو در میان دانشجویان پزشکی مالزی

آدرس برای مکاتبات: خانم P Ashwini Aithal، گروه آناتومی، کالج پزشکی Melaka Manipal، (پردیس Manipal)، دانشگاه Manipal، Madhav Nagar، Manipal - 576 104، Karnataka، هند. پست الکترونیکی: moc. liamg@tana. iniwhsa

این یک مقاله با دسترسی آزاد است که تحت شرایط مجوز Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 3. 0 توزیع شده است، که به دیگران اجازه می دهد تا زمانی که به نویسنده و آثار جدید اعتبار داده می شود، کار را به صورت غیرتجاری مجدداً میکس کنند، تغییر دهند و بسازند. تحت شرایط یکسان مجوز دارند.

چکیده

معرفی:

مراقبت از پوست سر ضروری است زیرا سلامت و وضعیت مو را تعیین می کند و از بیماری های پوست سر و مو جلوگیری می کند. هدف از مطالعه ما ارتباط نژاد و انواع مو، تعیین آگاهی از مراقبت از مو در بین دانشجویان پزشکی مالزی، و تشخیص عوامل موثر بر سلامت مو و پوست سر بود.

روش شناسی:

این یک مطالعه مقطعی بود که در آن پرسشنامه‌های معتبر به 240 دانشجوی مقطع کارشناسی پزشکی که متعلق به سه نژاد قومی مالزی بودند، یعنی چینی، مالایی و هندی مالزیایی پس از رضایت آگاهانه داده شد. سپس نتایج با استفاده از آمار درصد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج:

دانش آموزان چینی بدون شوره سر نسبتاً سالم تری داشتند. بیشتر چینی‌ها و هندی‌ها موهای ابریشمی داشتند در حالی که مالایی‌ها موهای خشک و خشن داشتند. چینی ها و هندی ها موهای خود را رنگ می کردند و از روش های مختلف مدل دادن استفاده می کردند. در حالی که در میان مالایی ها این درصد بسیار کمتر بود. در مورد روش های مراقبت از مو، مردان فقط از شامپو و زنان از شامپو و نرم کننده برای شستشوی مو استفاده می کردند. دانش آموزان همچنین با استرس ناشی از رژیم غذایی و امتحان مواجه بودند.

نتیجه:

نتایج نشان می دهد که تفاوت های مورفولوژیکی در بین جمعیت مورد مطالعه وجود دارد. از آنجایی که اکثر دانش‌آموزان موهای خود را رنگ می‌کنند و از روش‌های مختلف آرایش مو استفاده می‌کنند، باید در مورد بهترین روش‌های مراقبت از مو برای بهبود وضعیت و سلامت موی سر خود آموزش ببینند.

معرفی

ظاهر و مورفولوژی مو به عنوان یکی از صفات واگرا در جمعیت انسان تلقی می شود. مو ساختار تشریحی تخصصی مشخصی دارد. الیاف مو از سه جزء مورفولوژیکی به نام‌های کوتیکول، قشر و مدولا تشکیل شده‌اند. لایه های سلول های کوتیکول غلاف بیرونی فیبر مو را تشکیل می دهند و عمدتاً مسئول خواص آرایشی مو هستند. کوتیکول یک سد محافظ برای مو در برابر محیط بیرون تشکیل می دهد.[1]خواص مکانیکی مو به قشر مغز نسبت داده می شود که بخش عمده ای از فیبر را تشکیل می دهد. مو شواهد ردیابی مهمی است که معمولاً در تقریباً همه پرونده های جنایی با آن مواجه می شود. انسان شناسان پزشکی قانونی به طور معمول ویژگی های مورفولوژیکی نمونه های مو را برای تعیین یک انتقال مقایسه می کنند.[2]با این حال، بسیاری از سؤالات از جمله اینکه چگونه می توان جمعیت ها را بر اساس مورفولوژی و ظاهر موهای آنها تجزیه و تحلیل کرد و احتمالاً متمایز کرد، هنوز بی پاسخ مانده است.

مالزی مکانی غنی از تنوع قومی است و جمعیت آن از سه گروه قومی اصلی شامل مالایی، چینی و هندی و سایر گروه‌ها با پیشینه‌های فرهنگی متنوع تشکیل شده است.[3]

در سالهای اخیر ، ادبیات تصویب کرده است که قومیت و نژاد عوامل مهمی هستند که باید در ارائه بالینی ، مدیریت و درمان اختلالات پوستی و مو در نظر بگیرند. مراقبت از پوست سر ضروری است زیرا سلامتی و وضعیت مو را تعیین می کند و همچنین از بیماری های پوست سر و مو جلوگیری می کند. در این مطالعه ، ما سعی کرده ایم تا عوامل معدودی را که ممکن است بر سلامت پوست سر تأثیر بگذارد مانند محیط ، تغذیه و عوامل و عوامل فردی که سلامت موها مانند بهداشت شخصی ، استفاده از محصولات مراقبت از مو و فراوانی را تعیین می کند ، شناسایی و تمرکز کنیم. آرایشگاه و یک ظاهر طراحی شده. از این رو ، هدف از مطالعه ما ارتباط نژاد و انواع مو ، تعیین آگاهی از مراقبت از مو در دانشجویان پزشکی مالزی ، تمایز عواملی است که بر سلامت مو و پوست سر تأثیر می گذارد و یافتن راه هایی برای بهبود وضعیت پوست سر است. و شیوه های مراقبت از مو.

روش شناسی

اندازهی نمونه

ما یک مطالعه مقطعی را بر اساس روش نمونه گیری تصادفی انجام دادیم که قبل از مطالعه ، ترخیص اخلاقی از کمیته اخلاق نهادی (IEC 820/2015) به دست آمد و دانشجویان قبل از شرکت در این مطالعه رضایت آگاهانه خود را ارائه دادند. در کل 240 دانشجوی کارشناسی ارشد پزشکی متشکل از 120 دانش آموز پسر و 120 دانش آموز دختر 17 تا 19 ساله به طور تصادفی برای شرکت در این مطالعه انتخاب شدند. این دانشجویان متعلق به سه نژاد مختلف قومی مالزی ، یعنی مالایی (80 دانش آموز) ، چینی (80 دانش آموز) و هندی های مالزی (80 دانش آموز) بودند و مشارکت آنها صرفاً به طور داوطلبانه بود. دوره مطالعه 5 ماه بود. دانش آموزانی که مایل به شرکت در این مطالعه نبودند ، دانش آموزان مبتلا به بیماری های پوست سر ، زخم های پوست سر و دانش آموزانی که شکایتی از ریزش مو دائمی داشتند ، از مطالعه خارج شدند.

جمع آوری داده ها

از پرسشنامه ها در مطالعه استفاده شد. این پرسشنامه شامل 15 سؤال نزدیک است که بر اساس اهداف مطالعه ما قاب بندی شده و شامل سؤالاتی در مورد پوست سر و وضعیت مو ، روشهای مراقبت از مو و روشهای مدل موهای دانش آموزان است. این همچنین شامل داده های جمعیتی دانش آموزان بود. سپس پرسشنامه توسط کمیته دانشکده دانشگاهی و اخلاق تأیید شد. این پرسشنامه سپس در کلاس خود به دانش آموزان توزیع شد و به آنها دستور داده شد که پاسخ های خود را پر کنند. این پاسخ ها سپس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

تحلیل داده ها

تمام داده هایی که پس از ارزیابی پرسشنامه ها به دست آمد با توجه به نژاد و جنسیت قومی تفکیک شدند. داده های تهیه شده با استفاده از آمار درصد گردآوری ، سازماندهی و تجزیه و تحلیل شدند. نتایج به دست آمده به عنوان نمودارهای با استفاده از Microsoft Excel 2013 نشان داده شد.

نتایج

اولین مشاهده ما در مورد وضعیت پوست سر دانش آموزان بود. ما دریافتیم که دانش‌آموزان چینی در مقایسه با دانش‌آموزان مالایی و هندی، پوست سر نسبتاً سالم‌تری داشتند (75٪ مرد، 92. 5٪ زن) بدون شوره سر [نمودار 1]. برای مقایسه بافت موی آنها، ما بافت مو را به چهار نوع گروه بندی کردیم: (1) موهای ابریشمی، (2) موهای خشک و خشن، (3) موهای چرب، و (4) موهای با انتهای شکاف و شکسته. در بین مردان، بیشتر چینی ها (57. 5٪) و هندی ها (55٪) دارای موهای ابریشمی بودند در حالی که مردان مالایی دارای موهای خشک و خشن (45٪) و موهای ابریشمی (45٪) بودند. تنها 10 درصد از مردان هندی موهای چرب داشتند، در حالی که انتهای دوشاخه و شکستگی بیشتر در مردان مالایی (10 درصد) مشاهده شد. در میان زنان، به طور کلی موهای ابریشمی غالب بود (چینی ها 35٪، مالایی ها 35٪، هندی ها 32. 5٪). موهای خشک و خشن بیشتر در زنان مالایی (45 درصد) و موهای با انتهای دوشاخه و شکستگی بیشتر در زنان هندی (25 درصد) و پس از آن چینی (17. 5 درصد) و مالایی (10 درصد) دیده شد [نمودار 2]. این نشان می دهد که چینی ها بیشتر موهای ابریشمی دارند در حالی که مالایی ها درصد بیشتری از موهای زبر و خشک را نشان می دهند در حالی که هندی ها ترکیبی از موهای ابریشمی و خشک دارند. سفیدی مو در درصد بسیار کمتری از دانش‌آموزان و بیشتر در بین دانش‌آموزان دختر دیده می‌شد [نمودار 3]. در سال های اخیر، گرایشی که بیشتر در بین نوجوانان دیده می شود، رنگ آمیزی و آرایش مو است. هنگامی که ما این روند را در بین جمعیت مورد مطالعه خود بررسی کردیم، متوجه شدیم که در بین چینی ها، 40٪ مرد و 52. 5٪ زن موهای خود را رنگ می کردند. در میان مالایی ها، فقط زنان (22. 5%) موهای خود را رنگ می کردند. در میان هندی ها نیز، این روند رنگ کردن مو برای مردان اندکی کمتر بود، زیرا 12. 5 درصد مردان و 57. 5 درصد زنان موهای خود را رنگ می کردند [نمودار 4]. وقتی از این دانش‌آموزان در مورد وضعیت موهایشان سؤال شد، دانش‌آموزان پسر احساس کردند که رنگ کردن مو وضعیت موهایشان را بدتر نمی‌کند (68%) در حالی که دانش‌آموزان دختر احساس می‌کردند که بر وضعیت موهایشان تأثیر می‌گذارد (75%). آرایش مو مانند صاف کردن و فر کردن بیشتر توسط دانش آموزان دختر انجام می شد و در میان آنها هندی ها (50 درصد) و چینی ها (37. 5 درصد) عمدتاً صاف کردن مو و 10 درصد هندی ها و 17. 5 درصد چینی ها فر کردن مو را انجام می دادند. مشاهده شد که اکثر زنان مالایی هیچ روشی برای آرایش مو انجام نمی‌دهند (57. 5%) [نمودار 5]. وقتی از این دانش‌آموزان در مورد وضعیت موهایشان پرسیده شد، زنان چینی (7/66 درصد) و زنان مالایی (53 درصد) احساس می‌کنند که آرایش مو وضعیت موهایشان را بدتر می‌کند در حالی که زنان هندی احساس می‌کنند که وضعیت موهایشان را بدتر نمی‌کند (52 درصد). هنگامی که از دانش آموزان در مورد دفعات تعویض روکش بالش پرسیده شد، مشاهده شد که اکثر آنها ماهی یک بار (حدود 60%) روکش خود را تعویض می کنند، در حالی که تعداد کمی دو بار در ماه (حدود 25%) روکش را تعویض می کنند و یک بار استراحت می کنند. در هر 6 ماهمشاهدات مهم بعدی ما در مورد شیوه های مراقبت از مو بود. در بین مردان، اکثر آنها دو بار در روز (65. 8٪) موهای خود را می شستند و بقیه (34. 2٪) یک بار در روز موهای خود را می شستند. در میان زنان، چینی (65٪) و مالایی (50٪) موهای خود را یک بار در روز می شستند در حالی که زنان هندی بیشتر موهای خود را یک بار در 2 روز (65٪) می شستند [نمودار 6]. در مورد محصولات مراقبت از مو که توسط دانش آموزان استفاده می شود، متوجه شدیم که اکثر دانش آموزان پسر فقط از شامپو استفاده می کنند در حالی که تعداد کمی از آنها از شامپو و نرم کننده استفاده می کنند. در بین خانم ها بیشتر آنها از شامپو و نرم کننده برای شستشوی مو استفاده می کردند. ما همچنین مشاهده کردیم که مردان هندی (10٪) و زنان (25٪) از روغن نارگیل همراه با شامپو استفاده می کردند در حالی که دانش آموزان دو نژاد دیگر از روغن نارگیل استفاده نمی کردند [نمودار 7]. ما از دانشجویان پرسیدیم که آیا با هر نوع استرسی روبرو هستند تا ببینیم آیا این به ریزش مو و وضعیت مو مربوط است یا خیر.

ما دریافتیم که بیشتر دانش آموزان با استرس ناشی از معاینه روبرو هستند و بیشتر دانشجویان چینی و مالایی نیز با استرس رژیم غذایی روبرو هستند [نمودار 8].

وضعیت پوست سر در بین دانش آموزان سه مسابقه

تفاوت جنسیت و مسابقه در وضعیت مو پوست سر

درصد وقوع موهای خاکستری در بین دانش آموزان

درصد دانش آموزانی که موهای خود را رنگ می کنند و موهای خود را رنگ نمی کنند

روشهای مختلف مدل موهای دانش آموزان دختر

فراوانی که دانش آموزان موهای خود را شستشو می دهند

محصولات مختلف مراقبت از مو توسط دانش آموزان مورد استفاده قرار می گیرد

استرس درک شده دانش آموزان

بحث

مطالعه حاضر ما بر مطالعه تفاوت در مورفولوژی مو ، روش های مراقبت از مو و استفاده از محصولات مراقبت از مو در بین دانشجویان مالزی که متعلق به سه نژاد اصلی قومی ، یعنی مالایی ، چینی و هندی ها هستند ، متمرکز شده است. در طول بررسی ادبیات ، ما دریافتیم که بسیاری از مطالعات جمعیتی در این رابطه انجام نشده است که تفاوت های مورفولوژیکی در مو را برجسته می کند. ادبیات اذعان کرده است که نژاد و قومیت عوامل مهمی است که باید در ارائه بالینی ، مدیریت و درمان اختلالات مو در نظر گرفته شود. تحقیقات در مورد تجزیه و تحلیل ویژگی های مورفولوژیکی مو در اوایل دهه 1800 آغاز شده است. با این حال ، تا به امروز ، هیچ روش سیستماتیک برای جداسازی گروه های افراد بر اساس ویژگی های مورفولوژیکی موهای خود استفاده نمی شود.

مراقبت از مو و یک ظاهر طراحی شده در سالهای اخیر به ویژه در بین نوجوانان اهمیت زیادی کسب کرده است. دیده شده است که روش های یک ظاهر طراحی شده مدرن و استفاده از محصولات مختلف مراقبت از مو منجر به ریزش مو شده و همچنین باعث آسیب به مو می شود. فرآیند تراش کوتیکول مو ، که ناشی از سایش مو به دلیل وسایل نظافت یا مواد شیمیایی است ، عامل اصلی آسیب مو است. بافت موی مربوط به وضعیت پوست سر است. در مطالعه ما ، دریافتیم که وضعیت پوست سر در مقایسه با هندی ها و مالایی بدون شوره سر در بین چینی ها سالم است. این ممکن است دلیل وضعیت خوب موهای چینی با انتهای تقسیم کمتر و شکستگی باشد. همچنین خاطرنشان شد که وضعیت پوست سر مردان در مقایسه با زنان سالم تر است. این ممکن است به این دلیل باشد که بیشتر مردان معمولاً موهای خود را دو بار در روز یا حداقل یک بار در روز می شستند. با این حال ، در بین زنان ، این فرکانس متفاوت بود زیرا بسیاری از آنها موهای خود را یک بار در 2 روز یا یک بار در روز شسته می کردند. مشکلات پوستی به راحتی می تواند در پوست سر رخ دهد زیرا آگاهی در مورد اهمیت مراقبت از پوست سر در مقایسه با صورت کم است. مشخص شد که خاکستری مو در بین دانش آموزان مالایی حداقل بود اگرچه وضعیت پوست سر آنها خیلی سالم نبود. این نشانگر این واقعیت است که خاکستری شدن مو در اثر از بین رفتن ملانوسیت های شکل دهنده رنگدانه از فولیکول های مو ایجاد می شود [4] و عوامل ژنتیکی یا حتی عوامل آب و هوایی ممکن است به جای پوست سر یا وضعیت مو ، خاکستری مو را تحت تأثیر قرار دهد.

ما در مطالعه خود مشاهده کردیم که دختران شیوه های متمایز مراقبت و حالت دادن به مو دارند. این شیوه‌ها به‌عنوان عوامل خطر برای درماتوز پوست سر و مو مطرح شده‌اند.[5،6] ثابت شده است که صاف‌کننده‌ها و رنگ‌ها ممکن است باعث درماتیت آلرژیک یا تحریک‌کننده، سوختگی‌های شیمیایی، آلوپسی زخم‌دار و افزایش شکستگی مو شوند.[7،8،9] ما در مطالعه خود متوجه شدیم که بیشتر زنان مالایی از هیچ روش آرایش مو استفاده نمی کنند در حالی که بیشتر زنان هندی و چینی روش های مختلف آرایش مو مانند صاف کردن و فر کردن را انجام می دهند. این دانش‌آموزان همچنین معتقد بودند که روش‌های آرایش مو تا حدی وضعیت موهایشان را بدتر می‌کند. مشاهدات دیگر در رابطه با روند استفاده از رنگ مو در بین این دانشجویان بود. مشاهده شد که بیشتر زنان هندی و چینی از محصولات رنگ مو استفاده می کردند در حالی که کمترین درصد استفاده در بین مالایی ها مشاهده شد. محصولات رنگرزی مو می توانند عوارض جانبی مختلفی ایجاد کنند.[10]علاوه بر این، ارتباط استفاده از رنگ با سرطان و برخی بیماری های سیستمیک دیگر نیز پیشنهاد شده است. در مطالعه خود در 42 درصد افراد عوارض جانبی مانند سردرد، خارش، ریزش مو و رنگدانه مشاهده کردند.[13]این نتایج نشان می‌دهد که دانش‌آموزان دانش‌آموزان نسبت به محصولات رنگ مو، آگاهی کافی ندارند و عمدتاً به ظاهر اهمیت می‌دهند.

شامپو اثر استخراج چربی سطح مو را دارد و شامپو زدن مکرر می تواند به ساختارهای آسیب رساندن به سطح مو منجر شود.[14]این محصولات مراقبت از مو حاوی ترکیبات زیادی با اثرات مختلف بر روی مو هستند. در مطالعه ما مشاهده شد که مردان معمولاً فقط از شامپو استفاده می کردند در حالی که زنان از شامپو و نرم کننده استفاده می کردند. اشاره شد که روغن نارگیل فقط توسط دانش آموزان هندی استفاده می شود. روغن نارگیل اثر محافظتی بر آسیب مو در فرآیند نظافت دارد. به نظر می رسد توانایی روغن نارگیل برای نفوذ به کوتیکول و قشر مو مسئول این اثر باشد.[15]اگرچه ادبیات استفاده از روغن نارگیل را تایید می کند، در مطالعه حاضر، هیچ تفاوت مشخصی در سلامت مو و پوست سر در بین مصرف کنندگان و غیر مصرف کنندگان روغن وجود نداشت.

مطالعات در دهه اخیر نشان داده است که استرس باعث ایجاد طیف وسیعی از بیماری ها می شود. [16،17] محققان معتقدند که ارتباط مثبتی بین سطح کورتیزول در مو و انواع مختلف استرس وجود دارد. [18،19] در مطالعه ما، ما،دریافتند که دانش‌آموزان با استرس ناشی از امتحان مواجه بودند و بیشتر دانش‌آموزان چینی و مالایی نیز با استرس رژیم غذایی مواجه بودند. این ممکن است به بافت و وضعیت موهای آنها نیز مربوط باشد. لازم به ذکر است که این یافته بر اساس ادراک دانش‌آموز بوده و خود گزارش شده است و ممکن است معادل استرس واقعی اندازه‌گیری شده با استفاده از نشانگرهای زیستی نباشد، زیرا مشخص شده است که سطح استرس درک شده با ملانیزه شدن مو همبستگی منفی دارد.[20]

بر اساس داده های ما، ما معتقدیم که لازم است دانش آموزان را در مورد خطرات مرتبط با روش های آرایش مو آموزش دهیم. آنها باید آگاه باشند که اگرچه اینها ظاهر بیرونی آنها را تقویت می کنند، اما تأثیر منفی بر روی موها و وضعیت سلامت کلی آنها دارند. باید به آنها توصیه شود که به جای تمرکز بر افزایش دفعات شامپو کردن، استفاده از شامپوهای ملایم برای شستشوی مو و شستشوی مکرر مو برای بهبود وضعیت پوست سر آنها ایده آل است.

محدودیت های این مطالعه شامل این است که این مطالعه به درک دانش آموزان ضبط شده است ، و از این رو شیوه ها و سبک های مراقبت از مو ممکن است به برخی از متغیرهای دیگر غیر از پوست سر و وضعیت مو مربوط باشد. محدودیت دیگر این است که دانش آموزان از نظر بالینی مورد بررسی قرار نگرفتند ، بنابراین وضعیت پوست سر/مو گزارش نشده است. این مطالعه شامل نمونه ای از یک موسسه است و ممکن است برای کل جمعیت قابل تعمیم نباشد. اندازه نمونه بزرگتر می تواند تجزیه و تحلیل های عمیق تری را فراهم کند.

نتیجه